នៅក្រោមអាណាព្យាបាលបារាំងអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរបានចុះឳនថយព្រោះមិនសូវមានការ
និយាមប្រើអក្សរខ្មែរអក្សរខ្មែរត្រូវរត់ទៅជ្រកពួនសម្ងំនៅក្នុងវត្តអារាមដោយមានព្រះសង្ឃ
ជួយថែរក្សាឪ្យបានគង់វង្សរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។នៅសម័យនោះគេបានស្គាល់អ្នកនិពន្ធ
និងស្នាដៃល្បីៗនៅសម័យនោះមានដូចជា
- ឧកញ៉ា សុត្តន្តប្រីជាឥន្ទ (បានសរសេររឿងគតិលោក ១៩២០ កាព្យនិរាសអង្គរ ១៩២៦ រឿងអំបែងបែក។ល។)
- ឧកញ៉ា នូ កន (រឿងពិម្ពានិព្វាន ១៩២០ រឿងទាវឯក ១៩៩២ រឿងអ៊ីណាវ ។ល។)
- អ្នកស្រី សិទ្ទ (រឿងសម្ពាពិលាប ១៩២០ រឿងចិត្តសត្យា)
- លោក ញ៉ុក ថែម (រឿងកុលាបប៉ៃលិន ១៩៣៦ រឿងបិសាចស្នេហា ១៩៤០)
- លោក គិម ហាក់ (កំណាព្យសេកសោមបណ្ឌិត ១៩៣៣ រឿង ទឹកទន្លេសាប ១៩៤១)
- លោក រីម គិន (រឿងសូផាត ១៩៣៨)
ក្នុងស្នាដៃទាំងអស់នេះមានស្នាដៃខ្លះតាក់តែងឡើងដោយមានទម្រង់បែបប្រលោមលោកបស្ចឹមប្រទេសដោយអ្នកនិពន្ទទទួល
ឥទិ្ធពលវប្បធម៌បារាំងរឿងទាំងនោះបានដូចជា៖
- ទឹកទន្លេសាប
- កុលាបប៉ៃលិន
- សូផាត
- និងគតិលោកជាដើម។
ស្នាដៃនិពន្ធរបស់លោក នូ កន
- កើតនៅឆ្នាំ ១៨៤៧ នៅឃុំអង្គតាសោម ស្រុកត្រាំកក់ ខែត្រតាកែវ។
- មាតានាម នូ បិតានាម អ៊ុក ជាកសិករ។
- ឆ្នាំ១៩៤៥ បានជាប់ឆ្នោតជាតំណាងរាស្ត្រមណ្ឌ
លកោះសូទិន។ - មរណភាពនៅឆ្នាំ ១៩៤៧ នៅលំនៅដ្ឋានខែត្រកំពង់ចាម ដោយរោគចាស់ជរា។
ស្នាដៃរបស់លោករួមមាន៖
- រឿងសាមកុក (បកប្រែ)
- រឿង ពិម្ពានិព្វាន (ពាក្យកាព្យ)
- រឿង ទាវឯក (ពាក្យកាព្យ)
- រឿង តុងឈិន (ប្រលោមលោកពាក្យរាយ)
- រឿង សមុទ្ទជេដ្ឋា
- រឿង មហាសុបស្សីតាបស។
ប្រវត្តិសង្ខេបរបស់លោក គង់ សម្ភារ
លោក គង់ សម្ភារ កើតនៅថ្ងៃទី៣០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៣៤ នៅស្រុកមោងឫស្សី ខែត្របាត់ដំបង។
បិតានាម គង់ស្វាយ មាតានាម មាសម៉ៅ ។ ស្នាដៃរបស់លោករួមមាន៖ ជីវិតកូនកំព្រា។
ជាតិនេះខុសគេ។
ទស្សនៈសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។
អាចារ្យ ហែមចៀវ វីរបុរសជាតិ។
បិតានាម គង់ស្វាយ មាតានាម មាសម៉ៅ ។ ស្នាដៃរបស់លោករួមមាន៖ ជីវិតកូនកំព្រា។
ជាតិនេះខុសគេ។
ទស្សនៈសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។
អាចារ្យ ហែមចៀវ វីរបុរសជាតិ។
ប្រវត្តិសង្ខេបរបស់លោក ឌឹក គាម និង លោក ឌឿក អំ
លោក ឌឹក គាម កើតនៅថ្ងៃទី០៥ ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៣៦ នៅសង្កាត់ប្ញស្សីកែវ ស្រុកឆ្លូង ខែត្រក្រចេះ។ស្នាដៃរបស់លោករួមមាន៖
+ វេយ្យាករណ៍ដោយរូបភាព
+ រឿងព្រះនាងឥន្រ្ទទេវី
+ រឿងចៅពញាហុក
+ រឿងភូមិតិរិច្ឆាន ( ១៩៦៤- ១៩៦៥)
-លោក ឌឿក អំ កើតនៅគ.ស ១៩៣៤ នៅស្រុកមោងឫស្សី ខែត្របាត់ដំបង។លោកជាបងបង្កើតរបស់លោក ឌឹក គាម។
- ជាអ្នកជំនួយការសរសេរទស្សនាវដ្តីកងទ័ពឆ្នាំ ១៩៦៤-១៩៦៥។
- ស្នាដៃរបស់លោករួមមាន៖
+ រឿង ភូមិតិរិច្ឆាន។
កវីនិពន្ធនូហាច
កវីនិពន្ធនូហាច កើតនៅថ្ងៃទី ២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩១៦។ នៅឃុំកំពង់ព្រះ ស្រុកសង្កែ ខែត្រ បាត់ដំបង។ ស្នាដៃរឿងរបស់លោកមានដូចជា៖
-រឿងផ្កាស្រពោន។ (១៩៤៩)
-រឿងមាលាដួងចិត្ត។( ១៩៧២)
-រឿងត្រួយជីវិត។
-រឿងលាវណ្យ និងរវិន្ទ។ (១៩៥៥)
-រឿងនារីជាទីស្នេហា។ (១៩៥៣)
-រឿងមាលាដួងចិត្ត។( ១៩៧២)
-រឿងត្រួយជីវិត។
-រឿងលាវណ្យ និងរវិន្ទ។ (១៩៥៥)
-រឿងនារីជាទីស្នេហា។ (១៩៥៣)
អ្នកស្រីត្រឹង ងា
សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នាអ្នកទាំងគ្នាប្រហែលជាបានអាន
ឬបានឮពីស្នាដៃនិពន្ធរបស់អ្នកស្រី ត្រឹង ងាហើយតែឈ្មោះត្រឹង
ងានេះគឺជាឈ្មោះប្តីរបស់គាត់ទេឈ្មោះពិតគាត់គឺឈ្មោះអ្នកស្រីឡាយ ហ៊ុនគីប្រាកដណាស់ថាអ្នកទាំងអស់គ្នាពុំដែល បានឃើញមុខរបស់អ្នក ស្រីទេពេលនេះបាន ឃើញមុខគាត់ហើយ (រូបនេះដកស្រង់ពីhttp://www.chivoan.com)។
សម្រាប់ស្នាដែររបស់គាត់យើងបានឃើញយ៉ាងច្រើននៅក្នុងសៀវភៅថ្នាក់ទី ១២
ដូចជាអត្ថបទ(ថ្វីត្បិតជាកូនស្រី)។
តាមវេបសាយខាងលើបានដែរថាលោកស្រីក៏ជានាយិកាវិទ្យាល័យមង្គលបូរីផងដែរ៕
ស្នាដៃនិងអ្នកនិពន្ធសម័យក្រោយអង្គរ
ឈ្មោះស្នាដៃនិងអ្នកនិពន្ធសម័យក្រោយអង្គរ៖
១. បណ្ឌិត ជ័ន នន្ទ (សិលាចារឹកអង្គរជាពាក្យកាព្យសរសេរកាលពីចុងសតវត្សទី១៦)។
២. អ្នកប៉ាង៖ ល្បើកអង្គរ (ពាក្យកាព្យសរសេរពី គ.ស ១៥៩៨)។
៣. ព្រះរាជសម្ភារ៖ -កាព្យនិរាស
-ច្បាប់រាជសម្ភារ (សរសរពីគ.ស ១៦៣៤)
-សរសើរហេមន្តមាស (១៦២៩)
-ហិនលក្ខណ៍សល (១៦៣០) ។
៤. ឧកញ៉ា កោសាធិបតីកៅ៖ -រឿងក្រុងសុភមិត្រ (សរសេរពីគ.ស ១៧៩៨)។
៥. ឧកញ៉ា ព្រះឃ្លាំង នង៖ -ច្បាប់សុភាសិត (១៧៩០)។
-លោកនេយ្យជាតក (១៧៩៤)។
-រឿងបុញ្ញាសារសិរសា (១៧៩៨)។
-រឿងភោគកុលកុមារ (១៨០៤)។
-រឿងវរនេត្រ វរនុជ (១៨០៦)។
៦. ព្រះបាទអង្គឌួង៖ -រឿងកាកី (១៨១៣)។
-ច្បាប់ស្រីអង្គឌួង (១៨….)។
៧. ព្រះបទុមបារមីពេជ្រ៖ របាក្សត្រស្រុកខ្មែរ (១៨១៨)។
៨. ឧកញាំ សោទសខែក៖ ល្បើកជេតពន (១៨១៥)។
៩. បណ្ឌិត សំអាត៖ រឿងនាងមុជលិន ឬព្រះចន្ទគោរព (១៨៣៣)។
១០. ឧកញ៉ា ចក្រីកែវ៖ រឿងដាវរឿង (១៨៤១)។
១១. ព្រះអរិយគាមុនីហ៊ីង៖ រឿងព្រះជិនវង្ស (១៨៥៦)។
១២. ព្រះធម្មបញ្ញាម៉ែន៖ រឿងពេជតា (១៨៥៧)។
១៣. ឧកញ៉ា ធិបតីយ៉ែម៖ (រឿងនាងវិមានចន្ទ) (១៨៥៨)។
១៤. ពញាអនុជិតស្រី៖ ល្បើកស្រីវិជ័យ (១៨៥៨)។
១៥. ឧកញ៉ា សន្ធរវោហារម៉ុក៖ ស្រីទេវន្ទ (១៨៥៩)។
១. បណ្ឌិត ជ័ន នន្ទ (សិលាចារឹកអង្គរជាពាក្យកាព្យសរសេរកាលពីចុងសតវត្សទី១៦)។
២. អ្នកប៉ាង៖ ល្បើកអង្គរ (ពាក្យកាព្យសរសេរពី គ.ស ១៥៩៨)។
៣. ព្រះរាជសម្ភារ៖ -កាព្យនិរាស
-ច្បាប់រាជសម្ភារ (សរសរពីគ.ស ១៦៣៤)
-សរសើរហេមន្តមាស (១៦២៩)
-ហិនលក្ខណ៍សល (១៦៣០) ។
៤. ឧកញ៉ា កោសាធិបតីកៅ៖ -រឿងក្រុងសុភមិត្រ (សរសេរពីគ.ស ១៧៩៨)។
៥. ឧកញ៉ា ព្រះឃ្លាំង នង៖ -ច្បាប់សុភាសិត (១៧៩០)។
-លោកនេយ្យជាតក (១៧៩៤)។
-រឿងបុញ្ញាសារសិរសា (១៧៩៨)។
-រឿងភោគកុលកុមារ (១៨០៤)។
-រឿងវរនេត្រ វរនុជ (១៨០៦)។
៦. ព្រះបាទអង្គឌួង៖ -រឿងកាកី (១៨១៣)។
-ច្បាប់ស្រីអង្គឌួង (១៨….)។
៧. ព្រះបទុមបារមីពេជ្រ៖ របាក្សត្រស្រុកខ្មែរ (១៨១៨)។
៨. ឧកញាំ សោទសខែក៖ ល្បើកជេតពន (១៨១៥)។
៩. បណ្ឌិត សំអាត៖ រឿងនាងមុជលិន ឬព្រះចន្ទគោរព (១៨៣៣)។
១០. ឧកញ៉ា ចក្រីកែវ៖ រឿងដាវរឿង (១៨៤១)។
១១. ព្រះអរិយគាមុនីហ៊ីង៖ រឿងព្រះជិនវង្ស (១៨៥៦)។
១២. ព្រះធម្មបញ្ញាម៉ែន៖ រឿងពេជតា (១៨៥៧)។
១៣. ឧកញ៉ា ធិបតីយ៉ែម៖ (រឿងនាងវិមានចន្ទ) (១៨៥៨)។
១៤. ពញាអនុជិតស្រី៖ ល្បើកស្រីវិជ័យ (១៨៥៨)។
១៥. ឧកញ៉ា សន្ធរវោហារម៉ុក៖ ស្រីទេវន្ទ (១៨៥៩)។
ស្នាដៃរឿងខ្លះៗរបស់ឧកញ៉ា សុត្តន្តប្រីជាឥន្ទ
* ឧកញ៉ា សុត្តន្តប្រីជាឥន្ទ កើតខែកក្កដា គ.ស ១៨៥៩ នៅភូមិរកាកោង ស្រុកមុខកំពូល ខែត្រកណ្តាល
* បិតានាម បញ្ចង់កែ ជាអាចារ្យវត្ត មាតានាម មុំ ជាកសិករ។
* មរណភាពនៅម៉ោង៨ព្រឹកថ្ងៃទី ០៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩២៤។
* ស្នាដៃរបស់លោកមាន៖
+ គតិលោក។
+ អំបែងបែក។
+ និរាសអង្គរ (កាព្យ)។
+ លោកនីតិករណ៍ (កាព្យ)។
+ សុភាសិតច្បាប់ស្រី។
+ ក្បួនមេកាព្យ។ និងស្នាដៃដទៃទៀតជាច្រើនបូកសរុបទាំងអស់៤៤មុខ។
* បិតានាម បញ្ចង់កែ ជាអាចារ្យវត្ត មាតានាម មុំ ជាកសិករ។
* មរណភាពនៅម៉ោង៨ព្រឹកថ្ងៃទី ០៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩២៤។
* ស្នាដៃរបស់លោកមាន៖
+ គតិលោក។
+ អំបែងបែក។
+ និរាសអង្គរ (កាព្យ)។
+ លោកនីតិករណ៍ (កាព្យ)។
+ សុភាសិតច្បាប់ស្រី។
+ ក្បួនមេកាព្យ។ និងស្នាដៃដទៃទៀតជាច្រើនបូកសរុបទាំងអស់៤៤មុខ។
No comments:
Post a Comment