Friday, September 20, 2013

ពាក្យ​​សម្បថ​​របស់​​មន្ត្រី​​រាជការ​​ ក្នុង​​រាជ្យ​​ព្រះបាទ​​សូរ្យវរ្ម័ន​ទី​១ Email

គេ ​បាន​រក​ឃើញ​អត្ថបទ​នៃ​ពាក្យ​សម្បថ​របស់​តម្រួត​ភាគ (ស្រុក) ថ្នាក់ ឯក – ទោ – ត្រី – ចត្វា នៅ​ក្នុង​សិលា​ចារឹក ដែល​បាន​ចារ​លើ​មេ​ទ្វារ​នៃ​គោរៈបុរៈ​ខាង​កើត​បរិវេណ​ខាង​ក្នុង​នៃ​ព្រះ​ បរមរាជវាំង​គឺ ក្លោង​ទ្វារ​ដែល​នាំ​ចូល​ទៅ​រក​ប្រាសាទ​ភិមានអាកាស ។ នៅ​គោបុរៈ​ខាង​កើត​នោះ គេ​ឃើញ​មាន​សិលាចារឹក​​ចំនួន ៨​ផ្ទាំង ដែល​មាន​អត្ថបទ​ចំនួន ១១​បន្ទាត់ ខាង​ដើម​ជា​ពាក្យ​សម្បថ រួច​អត្ថបទ​បន្ទាប់ ជា​បញ្ជី​រាយ​នាម​មន្ត្រី និង​ឈ្មោះ​ស្រុក ដែល​មន្ត្រី​ទាំង​នោះ​គ្រប់គ្រង ។ ទោះបី​មន្ត្រី​ទាំងឡាយ​នោះ ធ្វើ​ពាក្យ​សម្បថ​តាម​ថ្នាក់​គឺ ថ្នាក់​ឯក​ដោយ​ឡែក ថ្នាក់​ទោ​ដោយ​ឡែក … ក៏​ដោយ ក៏​អត្ថបទ​នៃ​ពាក្យ​សម្បថ មាន​ទម្រង់ និង​ខ្លឹមសារ​ដូច​គ្នា​បេះ​បិទ ។
សិលាចារឹក​ទាំង​នោះ​សរសេរ​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​បុរាណ ដោយ​មាន​ចុះ​កាល​បរិច្ឆេទ ឆ្នាំ ៩៣៣ គ.ក. (មហា​សករាជ) ។ អត្ថបទ​សិលាចារឹក​ទាំង ៨​ផ្ទាំង ដែល​រក​ឃើញ​នៅ​គោបុរៈ​ខាង​កើត​នៃ​បរិវេណ​កំផែង​ព្រះ​រាជវាំង​នោះ មាន​ភាព​ទ្រុឌទ្រោម​រេចរឹល និង​រលប់​បាត់​ជា​ច្រើន​អន្លើ មិន​អាច​ប្រមូល​ផ្ដុំ​បាន​ជា​អត្ថបទ​ពេញលេញ​បាន​ឡើង ។ តែ​ជា​ភ័ព្វ​សំណាង​ល្អ ក្រោយ​មក គេ​បាន​រក​ឃើញ​សិលាចារឹក​ដូច​គ្នា​នេះ​មួយ​ផ្ទាំង​ទៀត​ដែល​មាន​ឃ្លា​ខ្លះ​នៅ ​ល្អ អាច​យក​ទៅ​បំពេញ​ចំណែក​ខ្វះ​ចន្លោះ​នៃ​អត្ថបទ​សិលាចារឹក​ទាំង ៨​ខាង​ដើម ។ លោក អាយម៉ូនីញេ និង​លោក ហ៊្ស. សឺដែស បាន​ផ្គុំ​សិលាចារឹក​ទាំង ៩​ផ្ទាំង​នោះ ហើយ​ចងក្រង​អត្ថបទ​ដើម​បាន​ទាំង​ស្រុង​ឡើង​វិញ ។
ពាក្យ​សម្បថ
ខាង​ក្រោយ​នេះ​គឺ អត្ថបទ​ពាក្យ​សម្បថ​ទាំង​ស្រុង ដែល​យើង​សរសេរ​ឡើង​វិញ តាម​លំនាំ​ខ្មែរ​បុរាណ ដោយ​ប្រើ​អក្សរ​ខ្មែរ​ទំនើប និង​អត្ថបទ​បកប្រែ​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​បច្ចុប្បន្ន ។
អត្ថបទ​ប្រែ​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​ទំនើប
មហាសករាជ ៩៣៣ ប្រាំបួន​កើត ខែ​ភទ្របទ ថ្ងៃ​អាទិត្យ ។ នេះ​គឺ​ពាក្យ​សច្ចា​ប្រណិធាន (របស់​ទូល​ព្រះ​បង្គំ​ទាំងអស់​គ្នា) ។ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ទាំងអស់​គ្នា ជា​តម្រួត​របស់​ភាគ (តំបន់) ថ្នាក់​ឯក (ទោ – ត្រី – ចត្វា) នៅ​ពេល​ស្បថ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) សូម​សច្ចា​កាត់​ដៃ ថ្វាយ​អាយុ និង​ថ្វាយ​នូវ​កតញ្ញូ​ភក្តីភាព​ដ៏​បរិសុទ្ធ ផូរផង់ ចំពោះ​ព្រះ​ករុណា​ព្រះ​បាទ​សម្ដេច គ្រីសូយ៌្យវម៌្មទេវៈ (សូរ្យវរ្ម័ន​ទី​១) ដែល​បាន​សោយរាជ្យ​ជា​សកល​នៅ​ឆ្នាំ​៩២៣ នៃ​មហា​សករាជ នៅ​ចំពោះ​មុខ​ព្រះ​ភ្លើង ព្រះ​រតនៈ និង​ព្រាហ្មណាចារ្យ​ទាំងឡាយ ។ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) មិន​បង្គំ (គោរព) គម្ដែង​ផ្ទៃ​ក្រោម​ដទៃ​ទៀត​ទេ (ក្រៅ​ពី​ព្រះ​អង្គ) ឡើយ ពុំ (ធ្វើ​ជា) ខ្មាំង និង​ពុំ​ចំណុះ​ខ្មាំង (ចូល​ដៃ សម​គំនិត​ជា​មួយ​ខ្មាំង​សត្រូវ) ពុំ​ធ្វើ​ប្រការ​អ្វី​ដែល​អាច​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សេចក្ដី​វិនាស (ចំពោះ​ព្រះ​អង្គ) ឡើយ ។
រាល់​អំពើ​ផង​ទាំងឡាយ​ដែល​ជា​ផល​នៃ​ស្វាមី​ភក្ដីភាព​របស់ (ទូល​បង្គំ)យើង (ខ្ញុំ) ចំពោះ​ព្រះ​ករុណា​ព្រះ​បាទ គ្រីសូយ៌្យវម៌្មទេវៈ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) នឹង​ខិត​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​ធ្វើ​អោយ​បាន​សម្រេច ។ ទោះបី​មាន​ចម្បាំង (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ប្ដេជ្ញា​ច្បាំង​ដោយ​ស្មោះ​អស់​ពី​ចិត្ត ដោយ​ឥត​ស្ដាយ​អាយុ​ជីវិត​ឡើយ ។ ដោយ​ស្វាមី​ភក្ដីភាព (ចំពោះ​ព្រះ​រាជា) (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) មិន​រត់​ចោល​ចម្បាំង​ឡើយ ។ ទោះ​គ្មាន​ចម្បាំង ប្រសិន​បើ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ស្លាប់​ដោយសារ​ជំងឺ​បៀតបៀន គឺ​ថា សូម​ឲ្យ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ទាំងអស់​គ្នា បាន​ទទួល​នូវ​ផល (រង្វាន់) ជា​អ្នក​មាន​កតញ្ញូ ភក្ដី ចំពោះ​អម្ចាស់​របស់​ខ្លួន ។ ប្រសិន​បើ​អាយុ​ជីវិត​របស់ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) អាច​ទាន់​ព្រះ​រាជការ (អាច​បំរើ​ការងារ​រាជការ) តទៅ​រហូត​ដល់​ពេល​ស្លាប់ (ក្នុង​មុខងារ) (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) នឹង​បម្រើ​កិច្ចការ​នោះ ដោយ​ហេតុ​ថា (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) មាន​ស្វាមីភ័ក្តិ (ចំពោះ​ព្រះ​រាជា)
ប្រសិន​បើ​មាន​ព្រះ​រាជការ ដែល​ព្រះ​មហាក្សត្រ (ទ្រង់​ត្រាស់) បន្ទូល​ប្រើ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ទៅ​ទី​ឆ្ងាយ ដោយសារ​មាន​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​ព្រះ​រាជា​បាន​ឮ​គេ​និយាយ​នោះ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) នឹង​រក​វិធី​ស្វែង​យល់​រឿង​នោះ​ឲ្យ​បាន​ល្អិតល្អន់ និង​ប្ដេជ្ញា​ធ្វើ​តាម​ពាក្យ​សច្ចា​ប្រណិធាន​របស់​ខ្លួន​អោយ​បាន​ ខ្ជាប់ខ្ជួន រៀងៗ​ខ្លួន ។ ប្រសិន​បើ​ក្នុង​ចំណោម (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ទាំងអស់​គ្នា​នោះ មាន​អ្នក​មិន​ធ្វើ​តាម​ពាក្យ​សច្ចា​ប្រណិធាន​នេះ ចំពោះ​ព្រះ​មហាក្សត្រ ដែល​សោយរាជ្យ​ដ៏​យូរលង់​ក្រោយៗ​ទៀត (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) សូម​ព្រះ​អង្គ​ដាក់​ព្រះ​រាជ​ទោសទណ្ឌ​គ្រប់​ប្រការ​ចុះ ។
ប្រសិន​បើ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) មាន​ល្បិចកល​មិន​គោរព​ខ្ជាប់ខ្ជួន​នូវ​ពាក្យ​សម្បថ​នេះ សូម​ឲ្យ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ធ្លាក់​ទៅ​កើត​ក្នុង​ឋាន​នរក​ទាំង ៣២ ​ជាន់ ​អស់​កាល​ដ៏​យូរ ដរាប​ណា​នៅ​មាន​ព្រះ​អាទិត្យ និង​ព្រះ​ចន្ទ ។ ប្រសិន​បើ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ទាំងអស់​គ្នា​បំពេញ​បាន​ល្អ​បរិសុទ្ធ តាម​ពាក្យ​សច្ចា​ប្រណិធាន​នេះ សូម​ព្រះ​គម្ដែង​ផ្ទៃ​ក្រោម ទ្រង់​ព្រះ​មេត្តា​ព្រះ​រាជទាន (ប្រើ) ឲ្យ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) បាន​ថែទាំ​នូវ​ការ​ស្ថាបនា​ជា​កុសល​របស់​ស្រុក​ទេស​យើង និង​ផ្ដល់​នូវ​ភាព​ស្ថិតស្ថេរ សម្បូរ រុងរឿង​នៃ​វង្ស​ត្រកូល​របស់ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ដោយ​ហេតុ​ថា (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) មាន​កតញ្ញូ ភក្ដី​ចំពោះ​ល្អងធូលី​ព្រះ​បាទ (គម្ដែង​ផ្ទៃ​ក្រោម) សម្ដេច​ព្រះ សូយ៌្យវម៌្មទេវៈ ដែល​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​បាន​សោយរាជ្យ​ជា​សកល នៅ​ឆ្នាំ​៩២៤ នៃ​មហា​សករាជ ។ សូម​ឲ្យ​ផល (រង្វាន់) នៃ​អ្នក​មាន​ស្វាមីភ័ក្តិ​ចំពោះ​ព្រះ​រាជា ជា​អម្ចាស់​របស់​ខ្លួន កើត​មាន​ដល់ (ទូល​បង្គំ) យើង (ខ្ញុំ) ចាប់​ពី​លោក​នេះ​រហូត​ដល់​បរលោក ។

No comments: