ដោយធ្លាប់បានបម្រើការងារនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួងកាលពីដើម ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០ លោក សាស្ត្រាចារ្យទន្តបណ្ឌិត ឆេង ស្រ៊ា បានរៀបរាប់ រំឭក អំពីប្រវត្តិខ្លះៗរបស់មន្ទីរពេទ្យ ព្រះអង្គឌួង នេះថា៖ «ពេទ្យនេះមានតាំងពីសម័យមុនអាណានិគមនិយមចូលត្រួតត្រាស្រុកខ្មែរ ទៅទៀត។ លុះនៅពេលដែលបារាំងចូលមកកាន់កាប់ស្រុកខ្មែរគេដាក់ឈ្មោះពេទ្យ នេះថា “Discensaire Preah Ang Duong” មានន័យថា «ពេទ្យក្រុង» ហើយមាននាទីសម្រាប់ទទួលព្យាបាលរោគកម្រិតស្រាលៗដោយពុំមានគ្រែ សម្រាប់ដាក់ឲ្យអ្នកជំងឺដេកសម្រាកព្យាបាលនៅទីនោះទេ»។
នៅមុនឆ្នាំ១៩៧៥ មន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ក៏បានក្លាយជាមន្ទីរពេទ្យ សម្រាប់ជំងឺព្យាបាល ភ្នែក ច្រមុះ បំពង់ក មាត់ និងធ្មេញ ដូចបច្ចុប្បន្ននេះដែរ។
តាមការសាកសួរសម្ភាសន៍ដោយផ្ទាល់ជាមួយលោកសាស្ត្រាចារ្យទន្តបណ្ឌិត ហែម ឈិន អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសុខាភិបាល និងជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលគណៈទន្តពេទ្យកម្ពុជា ហើយលោកក៏ជាស្ថាបនិកសមាគមទន្តពេទ្យកម្ពុជាផងដែរ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យទន្តបណ្ឌិត ឈិន បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា ក្រោយថ្ងៃរំដោះ ៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ រូបលោក និងមិត្តភក្តិមួយចំនួនទៀតបានប្រមូលអតីតទន្តពេទ្យដូចគ្នា ដែលនៅរស់សេសសល់ពីស្លាប់ដោយរបបប៉ុលពតដើម្បីចូលទៅធ្វើការនៅអតីត មន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង។ លុះរហូតដល់ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៩ យើងប្រមូលបានទន្តពេទ្យសរុបទាំងអស់ចំនួន ៣៤នាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយជាឱកាសល្អរដ្ឋាភិបាលរណសិរ្សសាមគ្គី សង្គ្រោះជាតិសម័យនោះ ក៏យកអតីតមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួងនោះ បងើ្កតជាពេទ្យសេដ្ឋកិច្ច និងជីវភាពសម្រាប់ទទួលព្យាបាលអ្នកមានបញ្ហាមាត់ធ្មេញ និងជំងឺផ្សេងៗ ដែលបន្សល់ពី របប ប៉ុល ពត បានដួលរលំទៅថ្មីៗនោះ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យទន្តបណ្ឌិត ហែម ឈិន បានរំឭកបន្តថា លុះ ដល់ឆ្នាំ១៩៨០ ក្រសួងសុខាភិបាលរបស់រដ្ឋាភិបាលរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា ក៏ បានប្តូរឈ្មោះពេទ្យនោះមកជាមន្ទីរពេទ្យ២ធ្នូ វិញ ហើយចាប់ផ្តើមទទួលព្យាបាលជំងឺទូទៅ និងជាពិសេសគឺផ្នែកសម្ភព។ កាលនោះប្រធានមន្ទីរពេទ្យ២ធ្នូនេះ ដំបូងបំផុតឈ្មោះលោក មាស ឆុន្នី និងអនុប្រធានគឺលោកវេជ្ជបណ្ឌិត តែ គុយសៀង។
បច្ចុប្បន្ន រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានប្តូរឈ្មោះពេទ្យនោះមកជាមន្ទីរពេទ្យ ព្រះអង្គឌួង ដូចដើមវិញ ហើយក៏រក្សាមុខនាទីជា មន្ទីរពេទ្យមានឯកទេសព្យាបាលភ្នែក ច្រមុះ បំពង់ក មាត់ និងធ្មេញ ដូចដើមឡើងវិញ។
កាលពីពេលដើមឆ្នាំ២០១៣ នេះដោយមានជំនួយពីរដ្ឋាភិបាលកូរ៉េ អគារចាស់ៗមួយចំនួនរបស់មន្ទីរពេទ្យនេះក៏ត្រូវបានរុះរើដើម្បី រៀបចំសាងសង់អគារថ្មីជំនួសវិញ៕
No comments:
Post a Comment