ការសិក្សា៖ លោក​ Nelson បាន​​ចូលរៀន​​​នៅ​វិទ្យាល័យ Fort Hare ​នៅ​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​មុន​នឹង​លោក​​បន្ត​ការ​សិក្សា​នៅ​​សាកលវិទ្យាល័យWitwatersrand ​លើ​ឯកទេស​ផ្នែក​ច្បាប់​។ ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៤៤លោក​​បាន​ចូលរួម​គណបក្ស​សមាជ​ជាតិ​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង (African National Congress ) ហើយ​នៅ​ក្រោយ​​ឆ្នាំ​១៩៤៨​លោក​បាន​​ចូលរួម​​ប្រឆាំង​បះបោរ​ទៅ​នឹង​​របប​ដឹកនាំ​រើសអើង​ពូជសាសន៍​ អាផាថេត (National Party’s apartheid) ។
ជាប់ពន្ធនាគារ៖ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៥៦ លោក​ត្រូវ​បាន​កាត់ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​​ចំនួន​៥ឆ្នាំ​ ​ពី​បទ​ក្បត់ជាតិ ហើយ​ត្រូវ​បាន​ដោះលែង​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព​ឡើងវិញ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦១។ ​​​​
​បង្កើត​ចលនា​ប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាល៖ បន្ទាប់​ពី​បាន​ហាមឃាត់​មិន​ឲ្យ​ចូលរួម​​គណបក្ស​ (ANC) ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦០ បិតា​ប្រជាធិបតេយ្យ​រូប​នេះ បាន​ធ្វើ​ការ​តវ៉ា​ទាមទារ​ឲ្យ​មានការ​បង្កើត​ចលនា​កងកម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​​​មួយ​នៅ​ក្នុង​​គណបក្ស​នេះ ដើម្បី​​ងើបឡើង​ប្រឆាំង​ទៅ​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​។ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៦១ ប្រធាន​គណបក្ស​ (ANC) បាន​យល់​ព្រម​​លើ​ការ​ស្នើសុំ​របស់​លោក ​ហើយ​អាច​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​គ្រប់រូប​ចូល​រួម​​ចលនា​នេះ​ដោយ​សេរី។ ​​
លោក Nelson Mandela កាល​ពី​​​ក្មេង
ជាប់​​ពន្ធនាគារ​ជា​លើក​ទីពីរ៖ ចលនា​​របស់​លោក​ Nelson ​បាន​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ភាព​ការ​ប្រឈមមុខ​ដាក់​គ្នា​ដោយ​ប្រដាប់​អាវុធ​​ទៅ​នឹង​កងកម្លាំង​រដ្ឋាភិបាល​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​។ ដូច្នេះ​ហើយ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦២ លោក​ត្រូវ​បាន​កាត់ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​ម្ដង​ទៀត​ក្នុង​រយៈ​ពេល​៥​ឆ្នាំ ជា​មួយ​នឹង​ការ​លត់ដំ​​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ។
​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦៣ គឺ​​ពេល​ដែល​ក្រុម​ចលនា​បះបោរ​ប្រដាប់​អាវុធ និង​មេដឹកនាំ​សំខាន់ៗ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ក្នុង​​ជូរ​គណបក្ស​របស់​លោក​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន លោក ​​Nelson ត្រូវ​បាន​នាំ​ខ្លួន​ទៅ​កាត់ទោស​ជា​មួយ​ក្រុម​ចលនា​តស៊ូ​របស់​លោក ពី​បទ​​ប្រើប្រាស់​អំពើ​ហិង្សា​ ចង់​ផ្ដួល​រំលំ​រដ្ឋាភិបាល។
នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១២​ ខែ​មិថុនា​ ឆ្នាំ​១៩៦៤ ជនជាប់ចោទ​៨​រូប ដែល​ក្នុង​នោះ​រួម​ទាំង​​លោក​Nelson ផង​នោះ ត្រូវ​បាន​កាត់ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាការ​អស់​មួយ​ជីវិត។ ចាប់តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៦៤ ដល់​ឆ្នាំ​​១៩៨២ គាត់​បាន​ត្រូវ​ឃុំ​ខ្លួន​នៅ​ពន្ធនាគារ​​នៅ​លើ​កោះ Robben  នា​ទីក្រុង​Cape Town។

លោក​ Nelson និង​អ្នកស្រី Hillary Clinton ​​អតីត​រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស​អាមេរិក
ល្បីឈ្មោះ​នៅ​ក្នុង​មន្ទីរឃុំឃាំង៖ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ជាប់​ពន្ធនាគារ​នេះ កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​​លោក​​Nelson ចាប់​ផ្ដើម​​​ល្បី​សុះសាយ​​​ជា​លំដាប់។ គាត់​ត្រូវ​បាន​គេ​ទទួល​ស្គាល់​ថា ជា​មេដឹកនាំ​ស្បែក​ខ្មៅ​របស់​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​ដ៏​សំខាន់​មួយ​រូប និង​ជា​និមិត្តរូប​​ដ៏​ខ្លាំងក្លា​មួយ​​នៃ​ចលនា​តស៊ូ​​បះបោរ​ប្រឆាំង​ទៅ​នឹង​របប​ដឹកនាំ​ផ្ដាច់ការ​របស់​អាផាថេត។ មេដឹកនាំ​ស្បែកខ្មៅ​រូប​នេះ​​​បាន​បដិសេធ​ការ​សម្របសម្រួល​ផ្នែក​នយោបាយ ជា​ថ្នូរ​ក្នុង​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​គាត់​មាន​សេរីភាព​ឡើងវិញ។​​​​​
២៧ឆ្នាំ​គ្មាន​សេរី​ភាព ទីបំផុត​ត្រូវ​ដោះលែង៖ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១១​ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ​១៩៩០ លោក​ត្រូវ​បាន​ដោះលែង​​​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព​ឡើងវិញ​បន្ទាប់​ពី​បាន​ចំណាយ​ពេល​ដេក​គុក​​អស់ រយៈពេល​២៧​ឆ្នាំ។ បន្ទាប់​ពី​ការ​ដោះលែង​នេះ​ភ្លាមៗ លោក​Nelson  ​បាន​ដាក់​ខ្លួន​របស់​លោក​ម្ដង​ទៀត​ជា​បុគ្គល​តស៊ូ​ដ៏​អស្ចារ្យ​​ចូល​ប្រឡូក​ក្នុង​ឆាក​នយោបាយ ដើម្បី​សម្រេច​គោលដៅ​របស់​លោក​និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​ដែល​​បាន​​ទាមទារ​​​យ៉ាង​ស្វិតស្វាញ​កាល​ពី​៤​ទសវត្ស​មុន។
ជាប់​ជា​ប្រធានបក្ស៖ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩១ ​ស្ថិតនៅ​សន្និសីទ​ជាតិ​​នៃ​​គណបក្ស​សមាជជាតិ​ (ANC)​​ធ្វើឡើង​នៅ​អាហ្វ្រិក​ខាងត្បូង លោក​Nelson ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ជា​ប្រធាន​បក្ស​របស់​គណបក្ស​នេះ បន្ទាប់​ពី​គណបក្ស​របស់​លោក​ត្រូវ​បាន​ហាមឃាត់​ធ្វើ​សកម្មភាព​នយោបាយ​​ចាប់តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៦០​មក។

លោក​Nelson និង​ស្តេចសង្ឃ Dalai Lama
ជាប់​ឆ្នោត​កាន់​តំណែង​ជា​ប្រធានាធិបតី​៖ បន្ទាប់​ពី​ឈរ​ឈ្មោះ​ជា​ប្រធាន​បក្ស ​Nelson ត្រូវ​បាន​ជាប់​ឆ្នោត​​ជា​ប្រធានាធិបតី​ដំបូង​បំផុត​​ ឲ្យ​កាន់​អំណាច​ចន្លោះ​ឆ្នាំ​ ១៩៩៤​ ដល់​​១៩៩៩។ ការ​លះបង់​​ដ៏​ធំធេង​របស់​លោក​ដើម្បី​​ភាព​ស្មើភាព​គ្នា​ និង​ ​ការ​ពាំនាំ​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ជា​សំខាន់​​ជូន​ដល់​​ប្រជាជន​របស់​លោក បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពិភពលោក​ភ្ញាក់ផ្អើល និង​កោតសរសើរ​​​បំផុត ជា​បុគ្គល​គំរូ​​​​​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ​រូប​។
ជាប់​ឈ្មោះ​ជាបិតា​ប្រជាធិបតេយ្យ​៖ ​ម្ចាស់​ជយលាភី​ពានរង្វាន់​ណូបែល​សន្តិភាព​​រូប​នេះ ហាក់​​បាត់មុខ​ពី​ឆាក​នយោបាយ​នា​មួយ​សតវត្ស​ចុងក្រោយ​នេះ ទន្ទឹម​នឹង​​​មាន​ស្ថានភាព​ជំងឺ​រលាកសួត​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៅ​ពេល​កន្លងមក។ទោះបី​ជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ  លោក​នៅតែ​ត្រូវ​បាន​គេ​​គោរព និង​ចាត់​ទុក​ថា ជា​វីរបុរស និង​បិតា​ប្រជាធិបតេយ្យ​របស់​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​​រហូត​មកដល់​បច្ចុប្បន្ន។
ថ្ងៃ​មរណៈ​មក​ដល់៖ មរណភាព​​ដោយ​ជំងឺ​ថ្លើម យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ ​របស់​លោក​ក្នុង​អាយុ ៩៥ ឆ្នាំ​កាល​ពី​ម្សិលមិញ​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​​មេដឹកនាំ​ពិភពលោក​ ជា​ពិសេស​ប្រជាពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន​មាន​ការ​សោកស្ដាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង និង​បាន​សម្ដែង​​ចូលរួម​​​មរណទុក្ខ​ដ៏​ក្រៀមក្រំ​នេះ។ មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​មេដឹកនាំ​ពិភពលោក​ដូចជា​ ប្រធានាធិបតី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក បារ៉ាក់ អូបាម៉ា និង​David Cameron និង​បណ្ដា​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​បណ្ដា​ប្រទេស​ជា​ច្រើន​ទៀត​ជា​ពិសេស ​មេដឹកនាំ​អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​បច្ចុប្បន្ន៕​​​​
ប្រែសម្រួល៖ Narin
ប្រភព៖
 ​​​nobelprize
រូបភាព៖ dailymail