ក.ដើម្បីបានអត្ថបទរឿងមួយ
តើយើងត្រូវមានឬត្រូវត្រៀមលក្ខណៈអ្វីខ្លះ?
ដើម្បីបានបទនិពន្ធខ្លី
ឬវែងមួយ យើងត្រូវ៖
១.មានទុននៃគំនិត
២.ទុននៃពេលវេលា
៣.ទុននៃថវិកា
៤.ទុននៃចំណេះដឹង
៥.ទុននៃការជឿជាក់
៦.ទុននៃការព្យាយាម
១.១ អ្វីទៅជាទុននៃគំនិត ?
ជាទូទៅ មិនថាចំពោះតែអ្នកជំនួញ តូចធំ ឬជាកសិករទេ
ពួកគេតែងតែធ្វើអ្វីទៅតាមធន ធាននៃទុនថវិកា របស់ខ្លួន ប៉ុន្តែដោយឡែក
ចំពោះអ្នកនិពន្ធវិញ មិនដូច្នេះទេ ពួកគេត្រូវ ការការវិនិយោគមួយ
ដោយការប្រើប្រាស់នូវគំនិតជាធំ។វានឹងមិនអាចទៅរួចទេ ប្រសិនបើពួកគេមានតែទុននៃទ្រព្យធនហើយខ្វះខាតនូវទុនគំនិតច្នៃប្រឌិតនោះ។អាចនិយាយ បានថាពួកអ្នកនិពន្ធ
គឺត្រូវយកទុននៃគំនិត មកធ្វើជាអាជីវកម្មនិងជំនួញ។គឺប្រើទេព
កោសល្យនៃការគិតមកធ្វើជាត្រីមុខ។
១.២ អ្វីទៅជាទុននៃពេលវេលា?
បើទោះបី ជាអ្នកនិពន្ធមាន ឬពោរពេញទៅដោយទុននៃគំនិតក៏ដោយ
ប៉ុន្តែអ្នកនិពន្ធនឹង មិនអាចធ្វើទៅបានទេ ប្រសិនបើទុននៃពេលវេលាមិនអំណោយផល។ទុននៃពេល
វេលានៅទីនេះ យើងមិនមែននិយាយសំដៅដល់ការបោះពុម្ពផ្សាយនោះទេ គឺយើង
ផ្តោតទៅលើការចាប់ផ្តើម នៃពេលវេលា។មានន័យថា តើយើងប្រាកដទេថា
នឹងមានពេលគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការធ្វើវា ឬសរសេរវា?។បើសិនជាគ្មានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីចាប់ផ្តើមវា
ឬដើម្បីបញ្ចប់វាទេ នោះការប្រើទុននៃគំនិតវាក៏នឹងក្លាយទៅជាឥតន័យដែរ។ គឺអ្នកនិពន្ធទាមទារឲ្យមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ចប់រឿងមួយ។
១.៣ អ្វីទៅជាទុននៃថវិកា?
ថ្វីបើមេរៀនខាងលើតម្រូវថា អ្នកនិពន្ធទាមទារឲ្យមានទុននៃគំនិតក៏ដោយ
តែនៅទីនេះ មេរៀនេះ អ្នកនិពន្ធ ក៏ទាមទារឲ្យមានគ្រប់គ្រាន់នូវតម្រូវការចាំបាច់ប្រចាំថ្ងៃ
ដូចជាថវិកា នេះផងដែរ។ប្រសិនបើគ្មានថវិកា សម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារទេអ្នកនិពន្ធក៏នឹងគ្មានគំនិត គិតនឹកឃើញនូវ ទិដ្ឋភាព និងសច្ចៈភាពល្អៗដែរ។ទីនេះដែរ ក៏មិនមែននិយាយសំ
ដៅដល់ទុនសម្រាប់បោះពុម្ពផ្សាយនូវកម្រងស្នាដៃដែរ គឺសំដៅតែទៅលើ ការទ្រទ្រង់
ភ្នែកជីវភាពប៉ុណ្ណោះ។
១.៤ អ្វីទៅជាទុននៃចំណដឹង?
យើងដឹងហើយថា ពាក្យថាអ្នកនិពន្ធ សូម្បីតែកូនក្មេងក៏គេដឹងដែរថា
ជាអ្នកណា? ប៉ុន្តែ កត្តានេះ មិនសំខាន់ និងចាំបាច់ប៉ុន្មាននោះទេ។អ្វីដែលសំខាន់នៅពេលនេះ
គឺការផ្តោតទៅលើអ្វីដែលអ្នកនិពន្ធមាន។ទោះបីវាជាពាក្យស្រួលហៅក៏ដោយ ប៉ុន្តែ ការចង់ក្លាយខ្លួនជាអ្នកនិពន្ធមិនមែនជាការងាយស្រួលប៉ុន្មាននោះទេ។អ្នកនិពន្ធ
ទោះបីជាគេ ងាយស្រួលក្នុងការហៅ ប៉ុន្តែការធ្វើគឺពិតជាមិនងាយទេ។វាទាមទារឲ្យមានចំណេះដឹងខ្ពស់ ទោះបីជាគ្មានលក្ខ័ណ្ឌណាបញ្ជាក់ថា អ្នកនិពន្ធត្រូវតែមានសញ្ញាប័ត្រ ផ្នែកតែងនិ
ពន្ធ មានសញ្ញាប័ត្រផ្នែកអក្សរសាស្រ្ត ឬគ្មានក៏ដោយ ឬថា ត្រូវតែជាមនុស្សមានកំរិតវប្បធម៌ទាបឬខ្ពស់យ៉ាងណាក៏ដោយ។គ្មានការចែង
ឬបែងចែក ឬមានគោលការណ៍ច្បាស់លាស់អំពីអ្នកនិពន្ធទេ ពីសម័យបុរាណកាលមក។ ប៉ុន្តែ
ក្នុងសម័យកាលសកលភាវូបនីយកម្មនេះ អ្នកនិពន្ធ ត្រូវបានគេទាមទារ ឲ្យមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ផងដែរ
ដែលយ៉ាងហោចណាស់ក៏អាចត្រឹមតែចេះអាន ចេះសរសេរភាសាខ្មែរបានត្រឹមត្រូវ ទូលំទូលាយ តាមក្បួនខ្នាតវេយ្យាករណ៍ខ្មែរដែរ។ឯចំណេះដឹងផ្សងៗទៀត
វាទាក់ទងនឹងការចុះស្រាវជ្រាវបន្ថែមរបស់អ្នកនិពន្ធ។ដូច្នេះទីនេះ ខ្ញុំមិននិយាយលម្អិតទៀតទេ។
១.៥ អ្វីទៅជាទុននៃ ការជឿជាក់?
ចំណុចនេះ ប្រសិនបើមនុស្សគ្រប់រូបមិនចាប់អារម្មណ៍នោះទេ
វាគឺគ្រាន់តែជាចំណុច មួយធម្មតាប៉ុណ្ណោះ។ប៉ុន្តែ បើយើងគិត និង ពិនត្យឲ្យបានដិតដល់
ទើបយើង អាចមើល ឃើញថា វាមានលក្ខណៈប្លែកពីគេបន្តិចត្រង់ថា ការសរសេរ បើគ្មានភាពជឿជាក់ក្នុង
ខ្លួនទេ វានឹងមិនអាចទៅរួចទេ វាប្រៀបបានទៅនឹង ការធ្វើអ្វីមួយដោយមិនបាច់យកចិត្ត
ទុកដាក់អីចឹងដែរ។ភាពជឿជាក់នៅទីនេះ មានន័យថា នៅពេលដែលយើងចាប់ធ្វើវា យើងត្រូវតែ ឬប្រកដជាបានតាំងចិត្តយ៉ាងជាក់ច្បាស់ថា
យើងនឹងអាចធ្វើវាបានដោយ រលូន និង ប្រកបដោយជោគជ័យ។យើងត្រូវតែជឿជាក់លើខ្លួនឯងថា
ការងារដែល យើងកំពុងតែធ្វើ ឬចាប់ផ្តើមធ្វើនេះមិនមែនជាការរវើរវាយ
ដែលគ្មានការតាំងចិត្តដ៏មុះ មុតនោះទេ។វាពិតជាចេញពីបេះដូង
នៃការជឿជាក់របស់យើងពិតៗ។យើងជឿជាក់ថា វានឹងអាចធ្វើទៅបាន វានឹងជោគជ័យ វានឹងត្រូវបានបញ្ចប់តាមការគ្រោងទុក។អ្នកនិពន្ធ
ដែលគ្មានភាពជឿជាក់ វានឹងក្លាយទៅជាមនុស្សបរាជ័យ។
១.៦ អ្វីទៅជាទុននៃការព្យាយាម?
ពាក្យថាព្យាយាម យើងតែងតែឮជារឿយៗ តាំងពីយើងនៅជាកុមារ និង
កាលយើងរៀន នៅសាលាបឋមមកម្ល៉េះ។សុភាសិតនេះ ក៏មានសរសេរបិទនៅជញ្ជាំងនៃថ្នាក់រៀនយើងដែរ។ ដូចនេះ
នៅក្នុងមេរៀនគន្លឹះ ដើម្បីក្លាយជាអ្នកនិពន្ធ ពេលនេះ យើងក៏ត្រូវការ ប្រើពាក្យនេះជាចាំបាច់ដែរ។អ្នកនិពន្ធបើគ្មានការព្យាយាមទេ វាមិនអាចធ្វើឲ្យជោគជ័យទេ។តើព្យាយាមទីនេះ
យើងសំដៅទៅលើអ្វីដែរ?។នៅទីនេះ យើងចង់និយាយអំពី
ការព្យាយាមក្នុងការអាន គឺមានទាំងពីការអានកាសែត អានសៀវភៅ ទស្សនាវដ្តី ការស្វែងរកព័ត៌មាន
ការចុះទៅស្រាវជ្រាវដើម្បីចងក្រងព័ត៌មានការវាយតម្លៃព័ត៌មានការកត់ត្រារាល់ព្រឹតិការណ៍ ដែលកើតឡើង ជាពិសេសការសរសេរនេះតែម្តង។អ្នកនិពន្ធមិនអាចខ្ជឹលបានទេ។យើងត្រូវការឲ្យសរសេរឲ្យបានច្រើន
គឺសរសេរហើយសរសេរទៀតដោយជំហ៊ានដំបូង មិនត្រូវគិតអំពីការខុសឬត្រូវការល្អមិនល្អដោយគ្មានការធុញទ្រាន់អ្វីឡើយ។
ខ.ក្រោយពីយើងមានទុនទាំង៦ខាងលើហើយ
តើគប្បីធ្វើអ្វីទៀត?
ប្រសិនបើយើងគ្រប់រូប មានទុនទាំង៦ ឬអាចច្រើនជាងនេះ ដែលអាចគិតថា នឹងធ្វើជា អ្នកនិពន្ធបានហើយ
ចូលយើងចងចាំថា អ្នកនិពន្ធ ជាទូទៅប្រៀបបានទៅនឹងអ្នកកាសែត អ្នកនយោបាយដែរ គឺការប្រឈមមុខនឹងផលបីដូចគ្នា
គឺការលួចធ្វើឃាត ការចាប់ ដាក់គុក និង ការរត់ចោលស្រុក។ការលើកឡើងបែបបនេះ
មិនមែនជាការគំរាម រារាំងមិនចង់ឲ្យមិត្តអ្នកអានក្លាយជាអ្នក និពន្ធនោះទេ
តែវាគ្រាន់តែ ជាការត្រៀមលក្ខណៈជាមុនប៉ុណ្ណោះ។
៧.យើងត្រូវស្គាល់ផងដែរនូវពាក្យថា អ្នកនិពន្ធ។ប៉ុន្តែពាក្យនេះ
បើយើងគ្រាន់ស្តាប់ឮ ឬ មើលឃើញនៅលើទំព័រសៀវភៅ អ្នកណាម្នាក់ក៏ស្គាល់ដែរថាអ្នកនិពន្ធ តែគ្រាន់តែមិនស៊ីជម្រៅ។ពាក្យថាអ្នកនិពន្ធមានន័យថា ជាអ្នកចងក្រងជាអ្នកស្រាវជ្រាវជាអ្នកបង្កើត ឬ
ជាអ្នករកឃើញនូវអ្វីដែលថ្មី។ដូច្នេះពាក្យថា អ្នកនិពន្ធមិនមែនជាមនុស្សដែលចម្លងពីគេទាំងស្រុងនោះទេ។
អ្នកនិពន្ធជាអ្នកទ្រផែនដី អ្នកនិពន្ធជាអ្នកត្រេះផែនដី
អ្នកនិពន្ធជាអ្នកបង្វិលផែនដី។នេះជាទស្សនៈ ដែលគេតែងតែលើកឡើងចំពោះអ្នកនិពន្ធ។
មុននឹងយើងចាប់ផ្តើមចាប់ដងប៉ាកាសរសេរអ្វីមួយ យើងក៏គួរតែសួរខ្លួនឯងដែរថា យើង
ធ្វើជាអ្នកដើម្បីអ្វី? ដើម្បីដឹកនាំមិត្តអ្នកអានរបស់យើងទៅណា?។តើយើងធ្វើជាអ្នកនិពន្ធ
ដើម្បីរួមចំណែកជួយអភិវឌ្ឍប្រទេស ឬគ្រាន់តែដើម្បីកម្សាន្តការអផ្សុករបស់ខ្លួន?។
យើងក៏ត្រូវសួរខ្លួនឯងទៀតថា តើយើងជាអ្នកណា? មកពីណា ហើយទៅណាដើម្បីអ្វី? នេះជាសំណួរ ដែលអ្នកនិពន្ធគ្រប់រូបត្រូវតែសួរមកខ្លួនឯងជាដាច់ខាត។យើងមិនអាច
និយាយថា យើងគ្មានគោលដៅពិតប្រាកដនោះទេ យ៉ាងហោចណាស់ក៏យើងបានត្រឹម តែជាអ្នកនិពន្ធ ដែលធ្វើឲ្យគេ
ឬខ្លួនឯងសប្បាយចិត្តដែរ។
នៅពេលដែលយើងសួរ និង ឆ្លើយដោយខ្លួនឯងបានគ្រប់សំណួរហើយ នោះយើង
ពិតជាអាចសាកល្បងចាប់ផ្តើមជីវិតអាជីពអ្នកនិពន្ធបានហើយ។
ជាការចាប់ផ្តើម តើយើងគួរតែចាប់ផ្តើមពីអត្ថបទបែបណា? ដោយរបៀបណា?ឬដោយ វិធីណា?។
គ្មានការចង្អុលបង្ហាញណាមួយដោយច្បាស់លាស់ ឬពិតប្រាកដថា
អ្នកត្រូវតែធ្វើបែបនេះ ឬត្រូវតែធ្វើរបៀបនោះទើបអាចសរសេរបានល្អនោះទេ។
No comments:
Post a Comment